2009 yılında Hakkari Çukurca'da vatani görevini yaparken mayına basarak sol bacağını kaybeden 37 yaşındaki Gazi Cihan Savaş'ın hayatı, Ankara'da tedavi sürecinde tanıştığı basketbol ile bambaşka bir hal aldı. Türk Silahlı Kuvvetleri Tekerlekli Sandalye Basketbol Takımı'nda forma giymeye başlayan Savaş, takım arkadaşının ablası Derya Dalman ile tanışıp evlendi. Şimdi, 3 yaşındaki oğlu Alperen ile birlikte, eşinin de desteğiyle hayata tutunuyor.

Mayından Basketbola: Bir Gazinin Hikayesi

21 Haziran 2009'da, PKK'nın döşediği mayına basarak ağır yaralanan Savaş, Hakkari Askeri Hastanesi'nden sonra Ankara Gülhane Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne sevk edildi. 36 ameliyat geçiren Savaş, sol bacağını kaybetti. Gaziler Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde protez uygulamasıyla ayağa kalkan Savaş, 2017 yılında hastanenin spor kompleksinde antrenman yapan TSK Tekerlekli Basketbol Takımı ile tanıştı. Takımda oynamaya başlamasıyla hayatında yeni bir sayfa açıldı. Bu sayede sadece fiziksel olarak değil, ruhsal olarak da iyileşti. Basketbol, ona hayata yeniden tutunma gücü verdi. Savaş, takım arkadaşının ablası Derya ile tanışıp evlenerek hayatını daha da zenginleştirdi.

Ailenin Desteğiyle Başarıya Giden Yol

Cihan Savaş, bağlantısını kaybettiği fiziksel gücü, basketbol sayesinde yeniden kazanmış oldu. Vatan sevgisiyle dolu kalbi, onu zorlu süreçlerden geçmeye itti. "Vatan için, millet için, devletim için, bayrağım için, dinim için ben bu bedeni verdim diye düşünüyorum. Gerekirse canımı da veririm," diyen Savaş, gazilik gururunu her zaman taşıyor. Ampute futbolu denemekle beraber, fiziksel durumu buna elvermediği için basketbolu tercih etti. Eşi Derya ve oğlu Alperen'in desteğiyle, hem spor hayatında hem de aile hayatında başarıya ulaşmış durumda. Antrenmanlar ve maçlar sırasında oğlunun "baba" diye bağırışları, ona en büyük motivasyon kaynağı oluyor. Eşi Derya da eşinin hem mükemmel bir baba hem de harika bir eş olduğunu vurguluyor.

Engellilere Sporun Önemi

Cihan Savaş, basketbolun sadece kendisi için değil, tüm engelliler için ne kadar önemli olduğunun altını çiziyor. Engelli arkadaşlarına sporla ilgilenmelerini ve bir engelli topluluğunun parçası olmalarını tavsiye ediyor. Savaş, takımının başarısı için de büyük bir azim gösteriyor ve en üst seviyeye ulaşmak için mücadele ediyor. O ve takım arkadaşları, basketbol sayesinde sadece birer sporcu değil, aynı zamanda birer ilham kaynağı haline geldiler. Bu hikayesi, birçok insanın içini ısıtacak ve engelleri aşmanın mümkün olduğunu gösterecektir. Aynı zamanda, gazilere ve engelli bireylere yönelik sosyal destek programlarının önemini vurguluyor. Basketbol, Cihan Savaş'ın hayatına yön vererek, umudun ve başarının her zaman mümkün olduğunu gösteriyor.